بررسی بیوانفورماتیکی و تجربی امکان وجود mirna اینترونی در ژن p75ntr انسانی

نروتروفین ها دامنه وسیعی از فعالیت ها را در سلول نشان میدهند.p75ntr ، یکی از گیرنده های مهم نوروتروفین هاست که مسیر سیگنالینگ آن بدرستی مشخص نیست. این ژن هم به عنوان تومورساپرسور و هم افزایش دهنده متاستاز در بدخیمی ها معرفی شده است. گر چه دخالت برخی mirna ها در سرطانها معلوم شده است ولی دخالت mirnaها در این مسیر بخصوص که از p75ntr میگذرد مشخص نیست. در این تحقیق با استفاده از روش های بیوانفورماتیکی و روش های تجربی موفق شدیم حضور یک mirna را در اینترون چهارم این ژن را نشان داده و افزایش تولید این mirna را بعد از انتقال پیش ساز مربوطه به سلولهای hela نشان دهیم. ژن p75 برای مدت زمان کوتاهی در سلولهای خاص بیان دارد ولی بیان ان در سلولهای گلیومایی طولانی تر است. در این تحقیق بیان این mirna در سلولهای سرطانی گلیومایی به همراه بیان ژن p75 نیز نشان داده شد که احتمالا بیانگر اشتراک پراموتر انهاست.همچنین به صورت بیوانفورماتیکی نیز ارتباط عملکردی p75 و mir اینترونی آن نشان داده شد. حضور یک mirna اینترونی که تحت پروموتر p75 کد میشود پیچیدگی مسیر سیگنالینگ p75 را افزایش میدهد ولی میتواند یکی از عوامل دخیل در رفتار دوگانه p75 قلمداد شود. از آنجاییکه p75 در نقاط حساسی از نمو سلولهای عصبی بیان میشود، حفظ چنین mirna ای در یک اینترون نسبتا کوتاه بیانگر نقش احتمالا مهم ان در تکامل سیستم عصبی پستانداران است.